< Geri
Merhabalar, kızım 18 yaşında ne yapsam nasıl konuşsam mutlaka sonu tartışmaya varıyor. bana olan kötü davranışlarına ve sözlerine artık karşılık bile veremiyorum. anlayacağınız kızım beni eziyor. en son dershanesinden ödevini yapmamıştır diye mesaj geldi. bende bunun üzerine kızım böyle mesajlar gelmesin artık lütfen diye yazdım. hemen beni aradı ve sanki eksik bir şey yapan benmişim gibi o üste çıkıp beni haksız göstermek için birsürü sey söyledi. bundan sonra hiçbir ödevini yapmayacakmış vb. sadece dinliyorum ben. ve şimdi defol git aptal dedi ve kapattı. her ne olursa olsun hiç bir konuşmamış tatlıda başlasa mutlaka bir hata yaratıp tartışmaya çeviriyor. nasıl tepki vereceğimi bilemiyorum. iyice içime kapandım. tartışmak istemiyorum. mutsuz olmasın evden uzaklaşmasın diye düşünüyorum ama çok yoruldum çok. ümitsizim. hiç bitmeyecekmiş gibi bunlar. eşimde gergin bir karakterdir. onunla da paylaşamıyorum. ne yapacağım
Anonim - 12.03.2025
Merhabalar, Size bu satırları yazmak kolay olmasa gerek. Duygularınızda çok derin bir yorgunluk ve yalnızlık hissediliyor. Bir anne olarak kızınızın mutlu olmasını istemeniz, onu üzmemek adına kendinizden bile vazgeçmenize neden olmuş olabilir. Ama görüyorum ki artık bu çaba sizi tüketmeye başlamış.Bu kadar kırgınlık, hayal kırıklığı ve suçluluk arasında kalmak, insanın kendi sesini bile duyamaz hale gelmesine neden olabilir.Bazen aile içi iletişim öyle karmaşık bir hâl alır ki, kimin ne hissettiği bile anlaşılmaz olur. Tam da böyle zamanlarda, bir uzmanın size eşlik etmesi bu yükü omuzlamanıza ve yeniden kendinizi hatırlamanıza yardımcı olabilir. Terapide size alan açılır; yargılanmadan, suçlanmadan, sadece “anlaşılmak” için bir yer bulursunuz.Hazır hissettiğinizde, birlikte yola çıkabiliriz. Hem siz hem kızınız için daha sağlıklı bir iletişimin mümkün olduğuna inanıyorum. Ve bu değişim, sizinle başlayabilir.
12.04.2025
Merhaba, Sayın danisan hoşgeldiniz; yaşadığınız bu durumun ne kadar yorucu ve duygusal olarak yıpratıcı olduğunu derinden anlıyorum. Kızınızla iletişim kurmaya çalışırken sürekli tartışmaya varması, kendinizi haksız ve çaresiz hissetmeniz, aynı zamanda eşinizle bu konuları paylaşamamanız sizi oldukça yalnız ve tükenmiş hissettiriyor olmalı. Bu tür durumlar ebeveynlikte çok karmaşık ve zorlayıcı olabilir, ancak umutsuzluğa kapılmadan bazı adımlar atarak bu döngüyü kırmaya yönelik ilerleme sağlanabilir. Size bir psikolog ve psikoterapist perspektifinden, hem duygusal olarak kendinizi desteklemeniz hem de kızınızla ilişkinizi yeniden yapılandırmanız için bazı yaklaşımlar sunacağım; 18 yaş, ergenlikten genç yetişkinliğe geçişin yoğun bir dönemidir. Bu dönemde gençler, kimliklerini oluşturmaya çalışırken öfkeli, asi veya tepkisel davranabilirler. Öncelikle, şu anda hissettiğiniz yorgunluk, çaresizlik ve içe kapanma çok doğal. Kızınızın size yönelik sert sözleri ve davranışları, kişisel bir saldırı gibi hissedilse de, bu durum onun iç dünyasında yaşadığı bir çatışmanın yansıması olabilir. Ancak bu, sizin duygularınızın önemsiz olduğu anlamına gelmez. Kendinize şu soruları sorarak başlayabilirsiniz:"Bu durum bende hangi duyguları uyandırıyor? (Öfke, üzüntü, suçluluk, korku?)""Kendime bu duyguları hissetme izni veriyor muyum, yoksa onları bastırmaya mı çalışıyorum?" Kızınızın davranışlarını kişisel algılamamaya çalışın, ancak bu davranışların kabul edilemez olduğunu da net bir şekilde ifade edin. Örneğin, "Defol git, aptal" gibi sözler duygusal olarak yaralayıcıdır ve bu tür bir dilin sınırlarını koymak önemlidir. Bunu yaparken sakin ve kararlı bir şekilde, "Böyle konuşman beni üzüyor, birbirimize saygılı bir şekilde konuş konuşabiliriz" gibi bir ifade kullanabilirsiniz. Sevgili ebeveyn, kızınızla yaşadığınız bu zorluklar, ne kadar yıpratıcı olsa da, değişim için bir fırsat da barındırıyor. Kızınızın bu davranışları, onun büyüme sürecinin bir parçası olabilir ve sizin sabrınız, sevginiz ve sınırlarınız, bu süreci daha sağlıklı bir yola yönlendirebilir. Kendinize, "Ben iyi bir anneyim ve elimden geleni yapıyorum" demeyi unutmayın. Eğer bu süreçte profesyonel destek almak isterseniz, benimle terapiye başlamak harika bir adım olacaktır. Sayın ebeveyn ; Eğer proflimden seans oluşturma imkanınız oluşabilirse bu sorunları konuşabilme fırsatları oluşabilir; Saygılarımla görüşürüz BEKLERİM...
22.04.2025
